TOUS LES DIRECTIONS

        Luis Garde , 2009

Ez doa nora ezean

norabide guztietan bidaiatzen den hura.

<<Izen hori duenik ez da hemen bizi>>

erantzuten dio etxekoandreak

bizkarra ematen digun bilatzaileari

zuri-beltzezko hainbat filmetan.

Ataritik afariaren usain garratza aditzen du

norbaitez galdetu duen gizonak.

Bat-bateko isiltasunean

bi haur irudikatzen ditu sukaldeko mahaiaren alde banatan.

Emakumeak eskuaz garbitu du

masailetan sortu zaion

ilargi eta lainoaren zantzua.

<<Barkatu andrea>>,

<<ez da deus jauna>>.

Andreak zerbait gehitu behar zuela zirudielarik

emeki itxi du atea.

Bilatzailea biratzen da;

atariko bonbillak aurpegia argitzen dio.

Une batez gure ikusleen hazpegiak antzematen dizkiogu,

baina jadanik autoaren belztasunean urtu da.

Eskuak autoaren irratia piztu du;

blues baten aho-soinu lotiak

bultzatzen ditu kreditu-tituluak pantailan gora.

Autobidearen marra zuriak

gutaz eta zinema-gelaz haratago luzatzen den iluntasunean

elkartuko dira.

Bilaketan ibiltzen den horrentzat,

errepidea norabide guztietan hedatzen da.

Gaueko bidaiari bakartiak

sarearen antza hartzen baitio autopistari.

lkusten ditudan film gehienetan

gertatzen jarraitzen du:

norbaitez, bere buruaz agian

galdetu zuen norbait urruntzen da astiro,

euriaren distira lepoan duelarik.

Arestian atearen zirrikitu batetik erran diote:

<<Sentitzen dut jauna.

Izen hori duenik ez da hemen bizi>>.

© Luis Garde