Egile berarenak:
BERRIRO ESNATZERAKOAN
(2017)
LEHEN ATUNAREN BIHOTZA
(2017)
MUNDU PARALELOAK
(2017)
TERNUA NIRE BARRUAN,
BADATOR NEGU LUZEENA
(2017)
ISOLAMENDUAREN ZAPORETIK
(2017)
ETXE GATZATUAN
Martxel Mariskal , 2017
Hautsita hegalak
zurrunduta erreflexuak
erlojua tenorearen haginetan
geldi piztiaren mutur satsua
koralez eta itsas trikuez inguraturik
lotan dagoen gaztetxoaren aurrean.
Inozentzia, antza, gaindiezina da.
Lema ez da aizkora
uhinak ez dira egur biguneko kapritxoak.
Azala erantzi nahi diot itsasoari
brankatik behera besoak luzatu
eta gogor tira egin
larrutu egin nahi dut etsaia
haren begi anitzetan sartu
arpoi zahar guztiak.
Gorpu bat ez da eguzkitan
lehortzen laga dugun antopara
ez da altzoan mantendu nahi dugun
itsas zaldi irristakorra
gordintasuna mastekatzen
masustondoa hazten ari zait
eztarritik gora.
Hustutako borondateen ufadaz
badoaz hegan arrosarioak.
Gu hemen geratzen gara
pintura altxatuko biberoen artean
aurpegi zimurtuak
atunaren odolaz zikindurik.
Eroaldiak bere mingain
lakarrez miazten gaitu.
Alferrik egiten diogu garrasi
etxe gatzatu honi.
Itsasoa usteldu egin da
ametsen bila abiatu garen unean.
Marmolezko sehaska
bihurtu zaigu barkua.
© Martxel Mariskal
| anonimoak |
| mendeak |
| 15 |
| 16 |
| 17 |
| 18 |
| 19 |
| 20 |
| 21 |
| poemen aurkibide alfabetikoa |