EGUN URDINAK

        Maite Urkia , 1996

Ilunabar gazte haietan

uste izaten zuen

surf ohol batean

zeharkatuko zituela

bizitz…o lautadak,

zorabioaren haize leunak eraginda.

Loa bere hegoak

hedatzen hasten zenean

armairu apailatuen ondoan,

leihoaren dardarak

astintzen zuen ohean,

PaPerezko urrearen bila

Joaten ziren barkuen deia

igarotzen baitzen gauero,

gainezka zegoen esne katilutik.

Orduek

ez zuten geldirik egon nahi izaten

harrobi zaharreko

mendi mutuen artean,

eta sahatsak loratzen ziren urtero

neguko suaren gainean,

egun urdinak igarrita.

Maleta batean sartuta

izpirituaren kiliak asetzera

irtetzean,

samin antza bebatu zion

iraganaren muzinari,

larunbat arratsetako

poema euritsuak

eramatea ahaztu gabe.

Merkatuan bi kilo adore

eta botila berde bat erosirik

erreka bazterrari eman zizkion

handik gutxira,

ostarteak zabal zitzaten

burrengo geltokira eramango zuten

autobusaren sapaian.

© Maite Urkia