Egile berarenak:
TRAIDOREA
(1910)
BIZIAK HILARI ETA HILAK BIZIARI
(1916)
BIBA, BIBA FRANTZIA
(1919)
GURE HERRIA... GURE!
(1924)
HARPEKO GIZONARI
(1929)
ESKUALDUN HILERRIAK
Jean Barbier , 1902
Elizaren ondoan, oi Eskualdun haurrak,
Gure hilen herriak zoin diren ederrak
Han dagozi bakean aitaso zaharrak,
Han ditut etzan nahi nik ene hezurrak.
Kurutze, lore eta elorri xuriak
Elgarreri yosirik dira ezarriak;
Iguzkiak bezala ilargi-zariak
Ongi apaintzen ditu gure hilerriak.
Primadera goizetan etxealdetikan
Xoritto bat heldu da berriz hanturikan,
Berri hek salaturik hobira musikan,
Badoha loreņo bat handik harturikan.
Udako arratsetan zeruko izarrak,
Ihinztatuz doazi lur meta nabarrak:
Zinez erran liteke ahaiden nigarrak,
Bilduak daduzkala hilerriko lurrak.
Lurpean lo dagozi gure arbasoak
Iguzkirat itzuliz zango'ta besoak,
Zeru zolarat aldiz daduzkate soak
Direlakotz gelditzen Eskualdun osoak.
Igande guzien han herria da biltzen;
Beren egitekoez ez dira ixiltzen;
Hobian berehala hila da higitzen
Zeren dituen haurrak ondoan aditzen.
Elizan direlarik haurrideak sartu
Leheneko kantuak ditu ezagutu,
Haren hezur gaixoak dira ikaratu,
Airea lurpean du berak akabatu.
Angelus erran eta buru-has emanak
Hilobien ondoan dagozi gizonak,
Andrek aldiz dauzkate lurrean belaunak,
Zerurat doazila otoiz kartsuenak.
Hilak bakarrik dira orduan gelditzen,
Beso baten gainean oro dira jartzen:
Atseginekin dute herrian aditzen
Leheneko paretan pilotak zartatzen.
Ilun beltzean dira entzun irrintzinak,
Kantabre arbasoek zinkatzen zuztenak:
Hilak lokartu dira hilerrian denak:
Ohikoak dagozi beti Eskualdunak!
Elizaren ondoan, oi Eskualdun haurrak,
Gure hilen herriak zoin diren ederrak!
Han dagozi bakean aitaso zaharrak,
Han ditut etzan nahi nik ere hezurrak.
© Jean Barbier
| anonimoak |
| mendeak |
| 15 |
| 16 |
| 17 |
| 18 |
| 19 |
| 20 |
| 21 |
| poemen aurkibide alfabetikoa |