Egile berarenak:
BAKUSEK EZ DU TRIONFARIK EZ ALDARERIK NAHI
(XVIII. mendea)
SAN KASTETENEKO ANDREGAIAK FILIPINEKO OILARRARI
(XVIII. mendea)
POETEN ERRENKURAK APOLONEN KONTRA
(XVIII. mendea)
OROITZAPENAK
Salvat Monho , XVIII. mendea
Mundu hunen hastapenetik
Gure egunetaraino
Kain infamearenganik
Ez da jautsi Pinet baino
Munstro itsusiagorik,
Robespierre eta Jourdan
Gizonen etsaiez landan
Ez Frantzian, ez Europan
Hain fama gaixtoagorik.
Robespierrek Pinet horri:
«Gu gaituk nausi Frantzian
Flakoenen espantagarri
Manatuz egun guzian
Zenbait heriotze berri
Jenderik aberatsenak
Utziz bere ontasunak,
Diru ezin eremanak,
Joanen dituk ihesi».
Presondegirik ilunenak
Izan dire hautatuak.
Handik lekora gilotinak
Ditu egotzi buruak
Milion inozentenak,
Konplitu gabe arrola:
Oraino bortzehun mila
Pikatu behar zirela
Eman ziren ordenak.
Eskasturik presondegiak
Hanbat jenderen sartzeko,
Elizak eta jauregiak,
Komentuak azkeneko
Bete zituen guziak
Haurrez eta emakumez,
Apez eta Birjinez,
Nahi zituen bitimez
Tiranoen errabiak.
Erran zuten haste-hastetik
Ez zutela utzi behar
Frantziako lurretan xutik
Zela gazte edo zahar
Batere aristokratik.
Itzal horren kontra gerlan
Kokin guziak armetan
Ziren bazter guzietan
Altxatu ordudanik.
Gazteluak zituzten sutan
Kutsu gaixtotik garbitu;
Hetako jendeak ezpatan
Aristokratzat pasatu,
Edo urkatu lanternan.
Azkenekotz gilotinak
Ez ezpatak ez lanternak
Ezin akabatuz lanak
Mitraila zen hautatu.
Bazter guzietan baziren
Robespierren lagunak
Azkenaz goiti Donibanen
Herritarrak, Eskaldunak
Harekin bat egin ziren,
Pineten esku-makilak,
Arrogatzaile abilak,
Orai aski haur umilak
Iduri duten arren.
Erran komuna den bezala
Ezpataz jotzen duena
Ezpataz perituko dela,
Berantegi atzemana
Robespierre kruela
Gilotinan da finatu;
Ez ziteken hanbat damu,
Lagun ainitz izan balu
Akaba zadin gerla.
Azkeneko haize ezti bat
Sortu da Orientetik:
Hark untzia portu onerat
Ekarri dauku salborik.
Eigun penen ahanzterat.
Gure jelos den guzia,
Gora mintzatu nahia,
Zarpan emanik mihia
Badoake xokorat.
Alferretan tuzte eginen
Zokotan eginahalak
Traidoreen hatzak Parisen
Kontsularen sentinelak
Hasi ditu ezagutzen:
Ez bazuten ere uste,
Terroristei bere parte
Kario gostako zaizte
Maxina infernalak.
Bakea laster ein baladi,
Kanpoan tugun etsaiekin.
Barneko etsaien temari
Baginakike zer egin.
Damurik ez da zilegi
Gardatuz bardintasuna
Legetan den zaharrena
Berek egin daukutena
Bihurtuz bakotxari.
Ordu da egin dezon leku
Tristeziak gozoari:
Nigar karatsak baditugu
Aski luzaro ixuri.
Denbora da ganbiatu:
Terroristak kargutarik
Apartatuak jadanik
Begitarteak ilunik
Doluan dire sartu.
Oroit zaitezte, lapurtarrak,
Zenbat duzuen sofritu
Baldin terroristei indarrak
Ez balitzaizkote kendu
Sekulan zuen nigarrak
Ez zirela xukatuko
Gauza horren frogatzeko
Ez dut urrun joan beharko,
Badaki bat bederak.
© Salvat Monho
| anonimoak |
| mendeak |
| 15 |
| 16 |
| 17 |
| 18 |
| 19 |
| 20 |
| 21 |
| poemen aurkibide alfabetikoa |