A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
Z
anonimoak
 

 

ABERATSA

        Etxebehere , 1858

 

 

Iguzkiak zeru oro arintzen,

Bere argiz izarrak goibeltzen,

Bainan lurra untza-urrek argitzen,

Aberatsa orok isentsatzen.

 

Heldu zaizko etsaiak agurrekin,

Erromesak saski gapoinekin,

Bestaleak sabel erdi betekin,

Aberatsa ona beharrekin.

 

Hura nahi aixkide zikoitzenek,

Haren beldur ohoin handienek,

Hari agur langile hoberenek,

Aberatsei bide mainguenek.

 

Gatz darite solas ergeletarik,

Izpiritu begi eritarik,

Emetasun elkor beharritarik

Aberatsik nihon burokarik.

 

Bastartentzat eztai berri ematen,

Aita goibel errexki ahanzten,

Seme bada urredun jaun egiten,

Aberatsa itzalek ez bozten.

 

Gerlari da ikusi gabe sua,

Gertaminek ez kausten itsua,

Sehaskatik aitoren semetsua,

Aberatsa nihoiz zorritsua.

 

Hoberen da beti aitzindaritzat

Ez hartua nihoiz ohoin batentzat

Ikusia ainitzez kristau ontzat,

Aberatsek urre eskolatzat.

 

Ibil bitez arta handiz bidetan!

Oro beldur hekin ilkitzetan,

Mafrundia hekintzat irriskuetan,

Aberatsek miriku orotan!

 

Poker zonbait zaiotenean jauzten,

Domistecon auzoek erraten,

Gapeluak burutarik erausten,

Aberatsei guziak onesten!

 

Min ttipi bat dutenean hortzetan,

Sobera jan azken bazkaritan,

Andre oro mokanesak eskutan,

Aberatsak nausi erliketan!

 

Bego Jauna makurren xuxentzerat,

Nor non zer den behin agertzerat,

Oro gare jautsi behar hobirat,

Aberatsak beira beatzalderat.

 

© Etxebehere    

mendeak
Basquepoetry ataria Susa literatura argitaletxearen egitasmoa da, euskal poesia zabaldu eta ezagutarazteko