NIRE AUZOA

        Ixiar Rozas , 2001

hiri bateko auzoa da

baina herri txiki bat dirudi

eta parkeko estanke grisa

ozeanorik handiena

goizeko eguzkia islatzen denean

langileen auzoan txikiak dira etxeak

lehenengo ordutik

nekaezin zulatzen ditu tinpanoak

erainkuntzaren taladradorak

giltza etxean ahaztuz gero

balkoitik balkoira

egin daiteke jauzi

eta haurrak bakarrik dabiltza kaletik

alboko farmazian ez dute primerik saltzen

durexekin konformatu behar

irratia nonahi entzuten da

hiriaren biztanlegoa hazten ari da etengabe

dio esatariak

eta hazten ari da biztanlegoa

barruan eta kanpoan

kaleetan eta plazetan

primeren ordez durex saltzen dutelako

jehovako testiguak

eta mayfair putetxeak

espaloi berean dute egoitza

hamahirugarren eta hamabostgarren zenbakian

inor ez da hurbiltzen batean

bestean etengabe ari da jendea sartzen

asmatu bietako zeinean

eta maiatzaren lehena

urteko iganderik igandeena

dena hilik dago

baina lo egin daitekeen

egun bakarra da

bonbona banatzaile pakistandarra

grisean kamuflatu nahi duen kolore oasi bat da

eta kutxazainetan ez dago eskalerik

estazioan gelditzen dira

edo hiriguneko bankuetan

anonimo izaten jarraitzeko

txikiegi geratzen zaielako nire kalea

eta nire auzoa

© Ixiar Rozas