NARRAZ
Joan Aldamizetxebarria , 2002
Errautsik handiena sentitzen zara berriz
etxera laguntzen zaituen bakarra
garbiketa kamioia dela ikusterakoan,
zure logale arnasarekin nahasten den soinu bakarra
zapaltzen dituzun plastikozko edalontzien
garraska krudela dela entzuterakoan,
zure jaka beltzaren tabako usaina
zure moskorraren lekuko isilak diren
hormetako gernuen kiratsaz batzen denean.
zure begi gorriak itsuarazten dituen
egun berriko eguzki nagiak
miseria guztiak argitaratzen dituenean.
Badira lau hilabete
haizeak baino ez duela zure ilea laztantzen
euriak baino ez dituela zure ezpainak hezetzen
bakardade hotzak baino ez zaitula besarkatzen
zer izan da zutaz, zer izango da berataz.
Ohea hotzegia izango da berriz bera gabe
basamortu amaitezina handiegia
pertsona bakar batentzat berriz.
Zure kolkoko korapiloa askatu dezan
oihu antzu bat botako zenuke ozenki
oraindik bizirik zaudela egiaztatzeko,
baina negarrak bere zoritxarreko uretan
zure ahalegina itotzen du
bakardadea berriz zutaz jabetu dela ikusterakoan.
Errautsik handiena sentitzen zara berriz
zaborraren kamioiak
berarekin ez zintuke eraman beharko zeure
buruari galdetzen diozunean.
Badira lau hilabete
haizeak baino ez duela zure ilea laztantzen
euriak baino ez dituela zure ezpainak hezetzen
bakardade hotzak baino ez zaitula besarkatzen
zer izan da zutaz, zer izango da berataz.
© Joan Aldamizetxebarria