HATOR ENE ALBORA

        Omar Nabarro , 2010

 

 

                  Hator ene albora, Lidia, erreka ertzean jesartzera.

                  Soseguz begira diezaiogun haren igaroari eta ikas dezagun

                  bizitza nola badoan, eta ez gauden elkarri eskua hartuta.

                                                                                      Ricardo Reis

                                                                                      1914

 

          Hator ba, Lidia, ene albora

           etzan hadi zabal eta esadan

           nahi ote dunan

           errepasa dezagun

           gure espeziearen Historia Naturala.

 

           Haginka nazan besoetan

           lepoko zainetan

           arrain ere izan ginela gogoan

           haginka nazan xorrotx

           busti nazan eta jan.

 

           Akorda gaitezen gorputz berean

           ar eta eme ez ote ginen izan

           egidan titiburuetan laztan eta esan

           dardara hau ez al den

           espeziea bezain antzestrala.

 

Senti ezan narrasti izan gineneko

kilika hotza ornoetan behera

senti haien isatsa dugula guk ments

egin hortxe ba mun eta pa

eta segi ezan aurrera.

 

Erakuts iezazkidan oinak

utzi ezpainetan hartzen behatzak

eta alda gaitezen Historia Naturaletik

Mitologiara, Lidia, eta esadan ez ote hintzen

inoiz lehenago lamia izan.

 

Lurra haragia lez ikaraz

jo dezagun Mitologiatik Geologiara

esadan su hau gura duena

zain meheenean kanpora egin

ez ote den kosmosaren magmaren isuria.

 

Ene, Lidia, errepasa dezagun

espeziearen Historia Soziala

esadan elkarrengandik erauzi ezin hau

ez ote den ugaztun huts izan gineneko

gau luzeak utzi digun izuaren izua.

 

Eta azkenean mintza gaitezen

teknologia berriez

errepasa ezan telefono-agenda

eta esadan, Lidia, noiz garatekeen berriro

elkarrekin ikasten segitzeko eran.

 

© Omar Nabarro