GAUR, BIHAR ETA ETZI

        Xabier Lete , 1968

 

 

Goizean goizik

  gertatzen diran

    zazpi orduen

      trixtea,

    lehenen hanka bat ateratzen dut

  gelditzen zait bestea,

                hotz egiten

                        du.

 

          Jainkoagana

jaso dezagun pentsamendua,

    eta jeiki

                eta berdin

    beti jeiki

              beti berdin,

honek ez du arrazoirik

hau Satan-en ordua izan liteke

    eta horrela

            egun batez

nere burua hilko dut.

 

        Ez du inork

        negarrik egingo.

 

Nik ere ez

zuk ere ez

          guk ere ez

          hark ere ez

 

    hok ere ez

    gaur ere ez,

        errez.

 

    Erlojua

prakak        orrazia

    uraren hotza

        bizarlabana

auzoko etxekoandrea

bere senarra

            kafesnea

hamaika pezta eta bi erreal

  abrigoaren lepoa jaso dezagun

itxi dezagun atea

kalera irten gaitezen

          goitik behera

    bat, bi

    bat, bi

    bat,    bi

honek zerua dirudi

eta oraindik ez du

    egunak

bere argirik zabaldu.

    Egunon,

    berdin.

        Lo egin al da,

        pixka bat.

Zuk ere bai.

        Bai zerbait.

Eta gero ere berriz hor dagoz

jende zatarrak

    jende zikinak,

eta nere heriotzako orduan

kanpaiak ixilik egongo dira,

          zer ajola du.

 

          Zu, Miren,

    etxe oneko alaba,

senargai pobre guztietatik

              Jainkoak

        libra zaitzala.

Nahiz eta gure trixtura,

nahiz eta nere trixtura...

          Hondarribiko

        neskatxa hura

                zen Mirentxu,

        aingeru bat zirudien,

"maitia nun zira

nik etzaitut ikusten

norat galdu zira".

 

Jo du ordua.

Sartu gaitezen.

Itxi dezagun atea.

    Aizu,

  zu,

      tokia baduzu.

Zeren ta

arpegi ilunak

          jende traketsak

 

          jende zatarrak

jende zikinak,

anaiak,

nere anai maiteak,

      entzun zazue

      gorroto zaituen

      gizonaren

              hitza:

        EZ!

Goikoei, ez

            erdikoei, ez

        behekoei, ez

        ezkerrekoei, ez

 

eskubikoei, ez

          sinisdunei, ez

    sinisgabeei, ez.

 

Non dituzue bada

            begiak

edo zertarako dituzue

edo ta nolaz

          itxi zenituzten

            hain gogor.

 

Hor dago erreka,

paper zikinak,

              basura poteak

              zakur goseak

periodiku saltzailea

      guardi munizipala

      sua eta kea

usain zikina

      laino ustela

eta kaletik pasa diren

      hamaika

              gizon

      eskas horiek,

ilun eta beltz,

      maleta zaharra,

kaja sokaz lotua

      trenaren hotsa

haizea hotza

        dar-dar bihotza

        kazkazka hortzak

sonbrero patria

          polaina beltzak

  eta hamasei eguneko gosea,

          eta zu

          eta gu,

goikoak behekoak erdikoak

eskubikoak                ezkerrekoak

sinisdunak                sinisgabeak

          hor,

haiei                 barrez,

eta gero

              legea

              justizia

karidadea

zeinen hitz ederrak diren

              goizean goizik

ezkerreko hanka

              ohetik

ateratzen                    dugunean.

 

        Goizean goizik

        gertatzen diren

          zazpi

orduen                         trixtea!

 

© Xabier Lete